Om zes uur ben ik buiten terwijl de regen weer gestaag uit de lucht valt. Gisteren had ik eigenlijk geen zin meer om de tocht verder mee te gaan, maar vandaag heb ik me bedacht en ga ik toch maar verder.
Wel wordt er afgesproken dat we de ritten zo kort mogelijk houden vanwege het weer. Ook overwegen we om Durango te schrappen en twee dagen in Gunnison te blijven en daar eventueel ritjes te maken. Op het programma staat 213 mijl (343 km).
De opgedroogde Twin Lakes
Het is vandaag 11 september, het is precies een jaar geleden dat terroristen met vliegtuigen de Twin Towers invlogen waardoor de torens instorten en er veel slachtoffers te betreuren waren. Onderweg merken we er niet veel van, maar op grote gebouwen hangen de vlaggen halfstok. De rest van de bevolking heeft bijna altijd de vlag uithangen, dat maakt dus niet zoveel verschil.
We rijden vandaag naar Aspen en vertrekken om negen uur uit het hotel en nemen de US 40 naar Kremmling. We rijden weer flink hoog en komen ook hier weer lelijk in de mist wat gelukkig van korte duur is. Het is weer een zeer mooie weg en om half elf komen we in Kremmling.
De independence pass : Hoog en Nat.
We rijden door White River National Forrest. De White River is bijna geheel opgedroogd, geen wonder dat ze hier om regen bidden, nou ze hebben hun zin. Wegens werkzaamheden moeten we een flink stuk over een Dirtroad rijden die met die regen erg modderig is geworden. Via Heeney en Silverthorne komen we in Leadville waar we even wat eten.
Na het eten vervolgen we onze weg en slaan bij Twin Lakes rechtsaf naar de US 82 die ons via De Independence Pass naar Aspen voert. Om half vier komen we na 182 mijl (293 km)bij ons hotel, Aspen Mountain Lodge, aan. We hebben mooie kamers in het souterrain met een prachtige lounge compleet met open haard.
De bar in Aspen om op te warmen
We frissen ons wat op en gaan met z’n drieën Aspen bekijken, terwijl Ed op de kamer blijft om even wat te rusten. Wat een mondain gebeuren zeg. Schitterende winkels en mooie bars en restaurants. In een schoenenzaak staat de originele Chevrolet Corvette van Elvis Presley compleet met aankoopbewijs te pronken. Het is daar zo mondain dat de parkeerboete in een hoesje onder de ruitenwisser wordt gedaan.
Mondain Aspen : Bekeuring in een hoesje.
We gaan bij een echte wintersportbar binnen en drinken een Budweiser terwijl we met de barkeeper over het weer praten. Hij vindt die regen prima want dat is de voorbode van de sneeuw, en daar draait het hier allemaal om natuurlijk. We stappen een volgend barretje in en zitten meteen tussen de locals van Aspen.
Er wordt een programma uitgezonden op de TV ter nagedachtenis van de slachtoffers op 11 september 2001, het gaat er allemaal zeer emotioneel aan toe hier en iedereen zit aan de buis genageld met de pet af en de hand op het hart. Het is zo gezellig dat Hans en Peter blijven zitten als Jan Ed gaat halen om straks een restaurantje op te zoeken waar we wat kunnen eten.
Het zaakje dat we op het oog hadden bleek later toch niet zo geschikt zodat we een zeer drukke bar binnengaan, Little Annie’s Eathouse, waar ook gegeten kan worden. We moeten even wachten maar dat wordt goed gemaakt door de prima maaltijd die we daar voorgeschoteld krijgen. Ook deze avond sluiten we weer gezellig af en wandelen terug naar ons hotel.